Het verhaal van Patricia
Woonzorgbegeleider niveau 3 WelThuis
Soms word je nog eens verrast door een bewoner. In dit geval door een man met vasculaire dementie. Hij was net nieuw in De Westerweeren in Bergambacht, het zorgcentrum waar ik werk. Hij dwaalde over de gangen met zijn jas aan. Hij vertelde mij dat hij de weg kwijt was en graag naar huis wilde. Ik gaf hem een arm en samen zochten we naar zijn nieuwe appartement. We kwam aan bij zijn kamer maar dat geloofde hij niet. Hij wilde naar huis, naar zijn vrouw. Eenmaal in de kamer herkende hij zijn spullen, waaronder een cd-speler. Om hem op zijn gemak te stellen, zette ik een muziekje aan. Ik dacht dat we gewoon een praatje zouden maken maar meneer had andere plannen. Hij pakte mij vast en begon te dansen. Nou kan ik helemaal niet dansen dus ik schrok een beetje en dat zei ik ook tegen meneer. ‘Dan is dit het juiste moment om het te leren, ik ga je dansles geven’, zei hij monter. ‘Het wordt tijd dat je eens echt mooi leert dansen!’ En zo zwierden we een tijdje de kamer rond in zijn nieuwe appartement, een plek waar hij zich nadien steeds meer thuis ging voelen.
Je eigen verhalen creëren? Bekijk hier onze vacatures.